Tekort van stof om de ramen mee te bekleden; een gegeven waar doorkijk uitblijkt.
Langzaam aan, gewoon aan, gluren naar een andere zijde waar lichtrepen verblindend zijn.Nogthans weten, dit is een gegeven van aanharkende delen werkelijkheid, gebroken in spleten. Het speet mij ook te moeten weten, dat de ruimte achter me te duister is om te betreden. Maar immer nu, tast ik in blindelings vertrouwen en voel een huid etherisch lichaam, bewaarheid uit mijn dromen, een gevisualiseerde schoonheid van weten; zij bestaat en stond mij helder voor ogen. Verlichtend in al omvattend zijn
Uit niets blijkt mijn gelijk.
Posts
Over mij
- ®
- Als ik later dood ben wil ik dichterlijk zijn: Hemelsblauw verdichten in deze lijnen tot nagelwitte strepen. Los weer in de hoogte op vanuit het niets tot onvergankelijk leven. Tot dan toe leef ik me in de regel uit.
Volgers
Blogarchief
-
▼
2006
(48)
-
▼
januari
(34)
-
▼
jan 10
(18)
- in vogelvlucht genomen..
- Vandaag ben ik dit, morgen ben ik weer dat......*.
- schreeuwen om het hardst.
- cyclus verpand.
- Woongenot, in spreektaal uitgedrukt..
- Wartalenten heeft iets met fietsen.
- Leven uit één stuk!!.
- Er was niets tegen gewassen.
- Hier gaat het om hier komt het op aan.
- Zinvol ingericht rondpompend rood.
- Merknamen.
- conversatietoon.
- van ouder zijn op valse toon gezet verleden..
- Gedachten meten.
- minder meer.
- Uitgelezen voedsel.
- afslaand of toch rechtdoor verkeerd.
- Op de stoel van het verzet verleden
-
▼
jan 10
(18)
-
▼
januari
(34)