Uit niets blijkt mijn gelijk.

08 augustus 2018

waar hij zijn vingers bij opvrat

kunstenaars hebben scheppingsdrift
dat zijn niet van die gearticuleerde
stijlfiguurtjes

hij was een duivelskunstenaar
die in de dood een verdienste zag

had er ook een handje van de dood
te bespelen met wat hij in stenen las

zijn achterban een goedgelovig volkje
op de achterhand droeg goed zorg

een verdienste toch waar een ieder
al in steen omvat beleide wat men
daarin was

hij ook beleed wel wat maar dan wel
zonder al te veel zeggingsdrang

onder stoelen en banken geschoven
was het goed toeven met geloven

spreuken gelijk ook een epifanie
gehouwen onbehouwen in gerief
van goddelijk gebod te ijdel gebruikt
waar Hij zijn vingers bij opvrat
maar ook trouw bleef aan begeleiden
van de ter aarde bestellenden

Over mij

Mijn foto
Als ik later dood ben wil ik dichterlijk zijn: Hemelsblauw verdichten in deze lijnen tot nagelwitte strepen. Los weer in de hoogte op vanuit het niets tot onvergankelijk leven. Tot dan toe leef ik me in de regel uit.

Volgers

Blogarchief