Beter voor je kiezen kun je het niet krijgen

Je mag kiezen, delen eigenlijk met velen, in de keuze die al gemaakt is. Vijf kandidaten, als het tellen van de vingers van een hand, van willekeurig geslacht moeten de dichter des Vaderland gaan nomineren. Krijg de kleren, denk ik dan met deze keuze uit de dames en heren. Voor mij geen liefde in het spel noch neuzelpartijen over wel en wee van afgefakkelde romantiek in leren schrijven. Weg met de bepaalde keuze van de dichter op het schavot.

Dit is geen keuze uit de rijkdom van de tijd, maar de schraalheid van een jury die uit hun magere borstkas enige delen rukten die hen ademnood bezorgden en zich wensten dat het Laaglandse publiek daar deelgenoot van werd. Een regelrechte kromming van de minachting komt hiermee tot uitdrukking van de arogante slavendrijvers en ontuchtheren en dames van het leesblind geletterd land.

Dilectisch onvermogen gemixt met keurslagers-vlees van luttel academisch geneuzel; reuzel en bloedloze worst valt uit de etalage te lezen waar stemvolk tegen betaling van hun mening VIPPER mag spelen op het toneel.

Weg met deze volksverlakkerij van stemmingmakers over wie de dichter van mijn vadarland mag spelen. Een regelrechte belediging van het woord, om zulkse snaakse ellende voor te schotelen aan hen de uit naam der poëzie preken van verademende vers geslachte strofen ter consevering van het dichterschap. Ik wens me een leeg schap met slechts gedachten en geen vertegenwoordiger voor deze schaamoranje staat van de verwording.

Er heerst inflatie in dit vak met zijn bedorven vleeswaren. Tijd voor een geurmerk voor de afgebrande delen en stemrecht voor alles wat zich opwerpt als ontsluiter van dit dichterschap. Opdat het slachtvee weet heeft van de edele delen die de poëzie met bloedsporen verdient mag dragen als vaandeldrager.