Dingen naar verval

ik houd wel van ontbinding


hulpeloos de vrucht verliezen en trots zijn dat je vervalt
jezelf tegen komen als een sfeerbeeld dat ook wel herfst heet
dan terug geven wat geleend is aan waar het thuis hoort
je zelf maaltijd weten dat kaakloos smaakt tot overleven
geen woord meer vuil maken in wederkeren
lot beschikt tot volgend jaar
weer zaad zien dat ontkiemt

vruchtbed waarin ik misschien
de worteldeken vorm
een witte waas van schimmel


in de kiem gesmoorde sapstroom
weer tot inkeer kom tot leven
zonet gespannen ongericht
herinner mij in al die dingen