C2C

Als ik hier nu toch eens bij kon zijn;
niks as tot as en horendol van draaien.
gewoon zien staan waar het voor staat.

ik las zo eens pablo neruda zijn canto,
ook hij hanteerde de generaal: als pardon
om doodgewoon en ook zeer nobel in een novel
is hij beulen gaan citeren, net klaar met vellen

waar hij, al te waar, de krassen zag van lijf
en leden. die zijn nu ontdaan met spreken,
over de zonen van de kust. mijn god,
mijn wieg tot waar ik weer keer, maw,

mhaw, het kan geschieden, jezus, een oud verhaal,
dat ik vervals. vel over been thans ook
mezelf uitlees in andere zinnen. in die zin ben ik
weer dik tevreden. onlangs, in mijn dromen
stond een hondsroos waar ik de wortel uit mijn lijf trok

omdat het geneeskrachtig heet tegen hondsdolheid.
maar ik vergiste mij, met de franse slag, geen doornenkroon
stond er de égantier zo verkeerd geciteerd
te lezen wat ik niet meer begreep: inmiddels uitgetreden