Uit niets blijkt mijn gelijk.
07 april 2009
niets meer minder
Ik wil niet meer kijken naar wat ik zie, maar zien met wat ik voel. Het innerlijk oog dat in mij leeft vraagt steeds meer licht. Verblind daardoor kom ik haast om met wat ik stom genoeg waarneem zonder waar te nemen; in vragende zin met waarheid vinden in tegenlicht. Loop daardoor zo langzamerhand uit de hand met opvallend te kijk gezet mezelf tegen het lijf te lopen dat steeds minder ziet hoe het loopt met tegenzitten. Waar mijn waarnemingsvermogen zich tegen verzet.
Abonneren op:
Posts (Atom)
Over mij
- ®
- Als ik later dood ben wil ik dichterlijk zijn: Hemelsblauw verdichten in deze lijnen tot nagelwitte strepen. Los weer in de hoogte op vanuit het niets tot onvergankelijk leven. Tot dan toe leef ik me in de regel uit.