Uit niets blijkt mijn gelijk.

28 september 2011

Naar Zijn natuur, de taxonometrist


Toen #god de aarde geschapen had, 7 dagen!?!, nou vooruit, een dag is duizend jaar v.v., dus zo nauw luistert dat nu ook weer niet, wist Hij :

De mens is een topje van een ijsberg, een teeltbal met eierstok na de zondvloed, een zondig ding met een geweten.

Dat ding dient zich te vermaken tegen verveling, Hij kende 't principe "verveling" uit eigen ervaring, voor de big bang was alles-Hij- ledig

En ledigheid was niet zijn duivels oorkussen, maar wel verdomd vervelend, daar leek ledigheid wel op. Dus had Hij bedacht ik geef ze iets

een #vrijetijdsbesteding dat tussen hét verwekken door bedreven kan worden om niet in wellust alleen te leven,

immers die kans was met het paradijs verspeeld, een klote appel, hap daaruit en in schaamte rondscharrelen was een aangenaam kwaaltje

dat kennis heet. En daarmee behept ontstaat verveling, wist #Hij. Daartoe dus in concept en met veel potentie complexiteit

in het leven door Zijn scheppingsdrift omgeven, alles uit Zijn naam, omwille van de eeuwige #vrijetijdsbesteding die Hij zijn vlees en bloed

gegeven had, om in Zijn schepping al het leven te benoemen en een naam te geven. Volmaakter kon haast niet, alles gaat zo als het is,

en de mens moet niets doen dan eten, neuken, benoemen, doodgaan en in het hiernamaals opnieuw beginnen met leven.

Evolutie heet zo iets, en de mens had zich nooit te vervelen met naampjes geven in verband met wat ervoor erna en nu bestaat.
Alles zat goed in elkaar bedacht Hij in't diepst van Zn gedachten. Maar helaas inmiddels zat straalbezopen van vermenigvuldigsdrift

ook de mens zn eigen dingetjes te doen, hetgeen hijzelf bedacht had in zijn eigen scheppingsdrift. Allerlei wegwerpspul dat nergens toedoet

dan zijn eigen verveling te creëren in troep en het met nieuwe namen te verzinnen God voorbij ging in

Zijn evolutie met hun eigen menselijke voortrazende materiële welvaartsevolutieroes. Ondertussen gaat gemier van Hem doodleuk rustig voort

in miljoenen vormen van leven. Ongemerkt gedierte dat naar de ooghoeken verdreven is

van de gehele mensheid, dat slechts belangstelling heeft voor eigen re-creaties van aardse zaken.

En het almachtig wezen voelde zich goddeloos verloren in die zin dat Hij zoveel als in zijn natuur lag had gegeven

dat bijna genegeerd wordt in het dagelijks leven. Op luttele eenlingen na die onder andere engerlingen bestuderen en benoemen in zijn taal

Triest is wel dat deze doelenden in Zijn natuur uit het paradijs van ooit ontsnapt niet in Hem geloven en het willen doen met eigen spinsels

over de evolutietheorie, het eeuwig leven terzijde schuiven als waanidee en alles uitvlooien tot een naam.

Het is #god swonder dat Christiaan het oog herschiep om zijn oogappel beter te laten kijken door micros en skopein te combineren in glaswerk

waardaardoor nu een paar desolate kijkers turen in facetogen van iets onooglijk kleins

dat gelijk een engel gevleugeld het leven slijt aldanniet ontdekt door de overige schepselen van Zijn hand ontsnapte bouwwerkjes

Kunstwerkjes die Zijn vlees en bloed nu primitief nabootsen in blik gegoten brandstofpompen die krassen aan het hemelsdek met uitlaatgassen

Ze zijn overijverig, dat goddelijk nazaat van Hem, alles willen ze beter en meer nog ontzielt maken.

Ze prutsen zelfs aan nuclidezuurtjes en deeltjes sneller dan Z'n schijnheilig licht.

Alles van Zijn natuur is weerloos in hun eigen scheppingsdrift. Maar gode zei geprezen, is 't nazaat niet oppermachtig

divers en slechts een kloontje uit Adam's rib. En beziet Hij tevreden neer op 't vele onbenoembaar klein gedierte

en wat halfwazige detailisten die hun ogen savonds aan verprutsen zijn met blindstaren op deze waanzinnige veelheid

alles overheersende nietigheid die deze aardkloot beheerst. Zonder dat dat halfverzoolde mensdom weet heeft dat zij slechts onderspit zijn

dat gedolven wordt in aardse slijk terwijl nietig gemier en ander gevleugelden alle aardlagen vertegenwoordigen tot in de eeuwigheid amen.

En is God wellicht een luis die kwistig rotzooit met Zijn geslachtskenmerken onderwijl spelend in de kale schaamstreek van de mens.

Waar enkelingen zich een plaats mee in het hiernamaals verwerven door Hem te bestuderen in al Zijn goddelijke masjesteit

met atheïstisch taxoloogje spelen met hun pincetjes lustig vingerend in Zijn geslachtskenmerken omwille van de genoemde naamgeving,

wat zingevend mag heten als enige echte Jehova's getuigen

(zonder dat ze het zelfs maar willen weten in hemelse zalen vol van zaligverklaarde preparaatjes en andersoortig materiaal). Zo geschiedde!


Over mij

Mijn foto
Als ik later dood ben wil ik dichterlijk zijn: Hemelsblauw verdichten in deze lijnen tot nagelwitte strepen. Los weer in de hoogte op vanuit het niets tot onvergankelijk leven. Tot dan toe leef ik me in de regel uit.

Volgers

Blogarchief