Neusbrug

Hoe komt het toch dat u zo dom oogt. Sterker nog; u bent het ook.

Door lopend langs de randapparatuur schraapte zij haar keel eens luid. Verslikte zich voor de zoveelste keer gelijk zij zich vergiste als ongedopte diksap op de koelkast. Haar interieur achter de klederdracht welhaast net zo infrieur als de gedachtengang die zij op onderwijzend toontje onderwees.

Een vreemdsoortig vaginale behoefte deed haar kortlings dwalen naar 't toilet. Waarna ze zonder enig belet het betoog weer opgelucht aanhief over het meten aan milieu.

De boezem zwiepte op maat van de tongriem dwepend over de nauwgezetheid van het getal dat op de wijzerplaat verscheen. Van onderwijzen, sprak zij heupwiegend met haar schoot, gaat veelzeggendheid van uit. De student, ik werd terloops ermee vergeleken viel veel af te lezen. Mijn handen staken jeukend in de broekzakken zich wat naar voren uit. Ze duidde op de lusteloosheid van het mannelijk geslacht bij haar gehoor. Waar zij op doelde was de enerverende ongeëvenaarde domheid in haar betoog, terwijl zij voorover boog om te tonen waar de zuurtegraad werd bemeten aan het slib, de slurrie beter gezegd.

Het uitzicht dat ze daarbij bood was tomeloos een dieptepunt van haar borsten, die met vrij spel bungelden in haar bra. Het leed geen twijfel, van vrije protonen had zij geen kaas gegeten, basenparen lieten haar koud; het waren de nauwelijks te beredeneren evenwichtconstanten waar ze het hoofd op brak. Schichtig tuurde zij omhoog om te bezien of ik van haar wat opstak bij de knieval voor de randapparatuur. Het staat wat laag geplaatst voor acuraat te registreren, wees ik haar terecht.
Hier viel veel van af te leren, als de digitale wijzerplaat wat hoger werd geplaatst en een beeldscherm nader verklaart wat opgeslagen resultaat het proces weer analyseert dat katalytisch is op ooghoogte zou worden ingezet. Deze volzin liet haar perplex herrijzen naast mij, gaandeweg haar stomverbaasd gezicht dat zoveel onzin gespuid kon worden door een vaderfiguurogend mensbeeld.

Ze besteeg aanstonds het trapleer, haar rokplooien wat omgeslagen omhoog. Ik zag knikkende knieën door hoogtevrees die tree voor tree me voor gingen naar het bordes. Daar vatte zij de les weer aan met toonzetten. Ik, halverwege naar omhoog turend, zij verwijzend naar het verzuurde vat dat door een rooster heen onder haar voeten duidelijk gevuld was met zogenaamd afvalwater.

Hier  -ze wees tussen haar benen door naar beneden- daar bevindt zich het proces wat wij aan de onderzijde bespraken. Sprakeloos; me ogen niet gelovend, aanschouwde ik haar wijdbeens uitweiden over een ander fenomeen. En ik gaf haar te kennen dat deze compromitterende houding ongemakkelijk mij in verlegenheid bracht met kijken. U schaamt zich, diende zij me van repliek. Dat terwijl u zo geniet van wat gaande is met afspelen. De inhoud maalde stroperig gestaag door een roermotor aangedreven. Zij reageerde op de lucht die zij er van kreeg, met mededelen: het is gaande. Schaamrood bekleedde mijn gezicht, hoe fraai uitgedrukt. Ze kon als docente goed doseren wat het de inhoud betrof, titrimetrisch bezien een waar rood verkleurend omslagpunt

Een onooglijk knopje bestierde het loog dat naar beneden druppelde. Zie, het vliegt omhoog, sprak zij, trotserend mijn stalen rooster omsloten oogopslag. Deze blik door mij geworpen, die niets ontziend of   verhullend, tussen haar knieën door gebogen, dichterbij op de kooiladder beknellend mij de klim verhinderde met waar zij op doelde. Hier kruisen wij de zeven, nogal geneutraliseerd bewees zij mij het gelijk van de vergelijking.

Als man hing ik op allerlei manieren aan haar lippen, ze was recht door zee. Het schuimde even in het vat, deed een stap, ik vertrad, het was glad, wij vielen door het trapgat, op elkander aangewezen, naar beneden, zij landde boven op mij ik las de laatste waarde op de valreep af en begreep zonder houvast waarom zover beneden alle rede het peil aan de grond in de bodem van het reactievat door haar eerder werd afgelezen.
Het ging haar niet om onderwijs, noch de pupillen die zij onderwees. Slechts de incidentele ouderavonden, daarin overspeelde zij gretig het lek en gebrek aan kennisoverdracht omdat het verleiden tot leergierigheid altijd overdrachtelijk moet worden bewezen.

We sloten af, het was lokaal genoegen om in te zien hoe in de praktijk wordt onderwezen onder het genot van koffiedik kijken of een theezakje dat soppend ik het glazen kopje nog bewoog toen ze klaar was met haar betoog aan opvallend veel vaders van hun kroost dat zij anders onderwees.