Iets dat je terug zet is altijd van plaats veranderd

(Feitelijk fossiel, maar toch dit antraciet hier gestort)

Ha bé essen zijn blijvende gevelde bomen uit een kaal ingerichte straat. Verlichting op de hoeken waar je af kon slaan. Of zoal bekeken af kon gaan. Punten in het leven, waar nog richting gegeven moest worden, waar 'jij' voor stond. Ik ook werd schoolverlater, beter: verrader van de leerplicht.

Gelabeld onbenul, catagorie B, twijfel gevallen tussen leervermogen of handige kluns. Geen van beide dus. Dus werd voor mij gekozen; dat absoluut geen prè was. Want wat te doen met iemand die wel, niets deed, aan van alles leed en verzuim met hoofdletters schreef. Meisjes kozen maagdelijk voor verschillende academia, iets (met later door vertaald) maagdelijke bijen was, of typisch, meisjes misschien alleen wel beter scholen ook wel maagden burchten genoemd. Dat was kaf gelijk de knapen ambachtelijk, in het ergste geval, of gemengd dubbel anders iets uitgebreids lager-, of nog beter middelbaar (gelezen als middelmatig) onderwijs. Ik was niet wijs, hield van de afwezigheid en restte dus een noest bestaan tot lood gieten. Dat gaf waterdichte garantie naast tucht tot spijbelen, wat veel leervermogen opleverde. In ieder geval om te weten hoe op jezelf aangewezen niets op school te leren is.