Uit niets blijkt mijn gelijk.

15 januari 2011

Beste,

Beste.

Deze aanhef geeft aanleiding tot ophef, vanwege de overmaat aan middelmaten.
De valse verwachtingensfeer is zalvend gewekt met uitmiddelen van waar
de besten voorstaan. De allerbesten leiden hierdoor bovenmatig
gemarginaliseerd bestaan.

Veelal bestaan de middelmatigen uit diverse kostuummatennaaiers.
Middelmaten van het naadje en de kous, de hoed en rand van
lulligheden en kutstreken. Deze bij uitstek van nietszeggend maatwerk
voorziene geslachtsdelen hebben gepaard de overhand amechtig hijgend
voor elkaar gekregen. In de metaforen zijn zij te vinden onder
mierenneukers, kommalijders en puntenzuigers, louter orale taal
bedrijvend.

Daarmee wordt verbaal gesproken het slechtste van de volkstam omhoog
gestoken met gemiddelvinger van de middelmaten. Het beste uit de
houtvaten verdreven verdampt schierlijk uit de hoge bomen. De
getalenteerde middelmaten vertegenwoordigen in het kreupelhout de
verdorde werkelijkheid van het verdorven heden.

Met deze ophef over de aanhef 'beste' wordt de verheffing verboden en
verbannen naar dode letteren. Iedere aanhef wordt ingevolg ingeleid
met:

Matige,

Ik wens u het allerbeste bij het managen van uw mede middelmatigen.

--
R

Over mij

Mijn foto
Als ik later dood ben wil ik dichterlijk zijn: Hemelsblauw verdichten in deze lijnen tot nagelwitte strepen. Los weer in de hoogte op vanuit het niets tot onvergankelijk leven. Tot dan toe leef ik me in de regel uit.

Volgers

Blogarchief