Het probleem met u is mobiliteit.

Dat wij de weg kwijt zijn met zoveel om ons heen is verbazingwekkend.
Terloops onderhanden genomen wegen bleken alras paradepaardjes van grootschalig onderhoud.
En , nu geheel en al ondergelopen vluchtwegen zijn een thuisbasis voor de filerijder. Afgepaald met schreeuwende kleuren leggen kilometers weg het af tegen overgeven aan dit verschrikkelijk lot.

Ondertussen is het weekend en iedere kantonnier ligt met zijn lief te kroelen op één oor, terwijl dit ook mij is aangenaaid met filerijden op een zeer onstichtelijk uur.Verdraagzaam zijn bepleit het opschrift oor de wegwerker en zijn onzichtbare handelswijze. En al ritsend geven wij elkaar de tijd en bieden ook nog ruimte aan om alles in één baan te leiden. Lijdzaam rust ik m’n rechtervoet uit, in het manen toch vooral kalmte te bewaren, met een stijve enkelband.

Onlangs las ik dat de minister van al deze onverkwikkelijke zaken op vervoersgebied in een slimme auto rijdt. Kijk dat mis ik nu, gewoon die intelligentie maar meer nog slurpt mijn mobieltje naast de hoge gesprekskosten uit verveling liters brandstof als schaarste goed. Ik word uitgekleed om verschillende redenen, helaas komt daar geen schone jonkvrouwe aan te pas. Maar alleen ik, opgesloten en ook nog fileproof zit ik hier mezelf klaar te spelen. Het windt op om verschillende reden, een medereizigster, in een naastliggend voertuig gezeten, spreekt met woeste blikken hier schande van. Wij troffen ons in onze eigen blikken, zij luchtte met de ramen open haar gram, ik aircode wat en koelde weer geleidelijk af. Mijn fantasie slaat op hol al stilzittend op mijn autostoel en sla mijn airback gade in mijn achteruitkijkspiegel. Het smoelde niet bleek mijn achterbuurman te beweren en ramde tegen mijn bumper aan.