Uit niets blijkt mijn gelijk.

25 maart 2009

de traagheid van geduld

Het grootste nadeel is het voortschrijdend inzicht dat belemmert door de mist zijn doel voorbij schiet met niets inzien. Dan genieten we nog wel van het uitzicht dat achter ons uitgespreid het landschap biedt.

Geen kwaad is groter dan geschiet nakijkend op wat men mist. Men is hierin de veelvoud van ons blindelings vertrouwen op een toekomstbeeld. Het doel, inmiddels een groot mispunt, voorbij gesneld door wanen van de dag. Want wat door haast was ingegeven is in de vertraging uitgeteld het verlies dat we moeten delen. De wijsheid van het inzicht bleek nog falend minder geschikt dan wat er rest aan kortzichtigheid en niet de mist maar wat men mist is te laat nog te achterhalen. Er schijnt niets, alles is zachter dan een wolkendek om in te landen in uitzichtelijkheid. Het enige dat telt is het ontgelden. Dat wel moet want minderwaardig leven is een goed gegeven.

Over mij

Mijn foto
Als ik later dood ben wil ik dichterlijk zijn: Hemelsblauw verdichten in deze lijnen tot nagelwitte strepen. Los weer in de hoogte op vanuit het niets tot onvergankelijk leven. Tot dan toe leef ik me in de regel uit.

Volgers

Blogarchief