Uit niets blijkt mijn gelijk.

07 oktober 2008

Dingen naar verval

ik houd wel van ontbinding


hulpeloos de vrucht verliezen en trots zijn dat je vervalt
jezelf tegen komen als een sfeerbeeld dat ook wel herfst heet
dan terug geven wat geleend is aan waar het thuis hoort
je zelf maaltijd weten dat kaakloos smaakt tot overleven
geen woord meer vuil maken in wederkeren
lot beschikt tot volgend jaar
weer zaad zien dat ontkiemt

vruchtbed waarin ik misschien
de worteldeken vorm
een witte waas van schimmel


in de kiem gesmoorde sapstroom
weer tot inkeer kom tot leven
zonet gespannen ongericht
herinner mij in al die dingen

Over mij

Mijn foto
Als ik later dood ben wil ik dichterlijk zijn: Hemelsblauw verdichten in deze lijnen tot nagelwitte strepen. Los weer in de hoogte op vanuit het niets tot onvergankelijk leven. Tot dan toe leef ik me in de regel uit.

Volgers

Blogarchief