Uit niets blijkt mijn gelijk.

26 februari 2020

een verjaardag

Vangt aan met ruis
was het neerslag
of wellicht t fornuis
kwam t uit de vloer
misschien hagelslag
knaagt de rat een gat
trippelt de regen zacht
was t verdacht of wat
geweten dat te luister
zachtjes knaagt
woelmuis graag
een ware plaag 
Ik ontwaar zo waar
mezelf aldaar 
verjaar nog wat 
hoor aan hoor aan
hardhorendheid 
dooft traag ieder
geluid dat mij
nog stoort 
stil aan

Over mij

Mijn foto
Als ik later dood ben wil ik dichterlijk zijn: Hemelsblauw verdichten in deze lijnen tot nagelwitte strepen. Los weer in de hoogte op vanuit het niets tot onvergankelijk leven. Tot dan toe leef ik me in de regel uit.

Volgers

Blogarchief