godallerjezus*

*Chopin Nocturne Op. 9 No. 2

Gelukkig trad de kilte van de december winterkou niet door in de supermarkt. Zaterdag, namiddag greep haar toch al naar de strot, met al die franje die deze tijd met zich meebrengt.

Voor haar loopt, gespierd, de wederhelft waar zij jaren geleden volmondig, en met zoveel woorden in de kerk eeuwig trouw mee had gezworen. Ook de zegen uitgesproken, dat ontrouw uit de boze was.


En daar loopt ze nu, met knokkels wit geknepen, het afgeladen boodschappenkarretje voort te duwen. Dit alles, levensmiddelen, voor een zalig kerstfeest in kleine kring gegeven.
Ze mompelde; "het is door God gegeven, geen man heeft mij anders dan jij daarbij zo aangeraakt."

In het gangpad, stijf van woede, staat hij ruggelings bevroren, ter hoogte van de zuivel. "Godsonmogelijk! Om zo je lusten bot te vieren terwijl ik afwezig was."

_
Ze ijsbeerde hem voorbij in het streven afgerekend te worden met wat ze bij zich droeg. Een kassa maakt vele handen vuil, maar laat eenvoudiger betalen wat door eigen toedoen is gedaan.

Hij hief de knuisten naar het plafond, beet op zijn tong opdat vele andere winkelende gezelligheidsdieren zijn oerkreet niet konden horen. "Vader worden van Zijn enig geboren zoon. " Ze waren in de Heere nog nooit zover uiteen gedreven geweest. De onmacht stond stikkend van jaloezie te lezen op iedere mondhoek die hij trok.

Zij was daar hoogzwanger bij gebleven terwijl hij dat jaar het zeegat uitvoer. "En nu uitgerekend ergens op 12 hoog in de Bijlmer, dat hij thuis kwam van een verre reis, is zij op de valreep aan het bevallen van onze lieve heer.

Zelfs aborteren is wettelijk al onmogelijk, maar ook in strijd met hunner leer. Wie zou overigens in Nederland de verlosser willen aborteren, wellicht is adoptie nog een optie. Gewoon de zaligmaker in een wiegje aan de kant van spoor 7 richting bijlmerbajes, klanten zat om mee te beginnen."

Zo dacht hij, terwijl zij ademloos van angst een toetje uit het schap verloste van te strak in het gelid te staan. Hij kwakte enige kerststollen erbij. Wierp verzengend woeste blikken naar haar openvallende jas. Daar puilde godshand rond naar voren. Waarschijnlijk net als zij zwart als de weihnacht.

Het moet gevierd worden, staat in de bijbel; zijn terugkomst op aarde. Voorlopig niet meer dan een vals gerucht. Zo uit de openbaringen in haar verwekt door een of andere vreemde Johannes, die het niet zo nauw nam met Zijn leer. "God zij geprezen", wierp hij haar voor de voeten, "wie gelooft er trouwens nog?" "Laat staan een neger als here jezus, tot iets beter was Hij zeker niet in staat."
De pleegvader, werkeloos, mag tweede Jozef spelen, een oud verhaal. Geluk bij ongeluk past wel de huurachterstand die met uitzetting nog weleens rond kerst gepaard kon gaan met dit verhaal. Dat alles juist nu in de Aldi tot uitdrukking moest komen in plaats van een aftands timmerlokaal. Want zelfs een werkplaats ontbrak de vader in wording tegen wil en dank.

Hij vroeg zich wel af welke wijzen zouden komen en of een ster dan wel TomTom de weg aangaf. Misschien Al Gore wel hand in hand met Barack Obama. Of wellicht gezamenlijk met Hu Jintao en Yukio Hatoyama. Want waarom zouden ook nu de wijzen niet uit het oosten komen. Misschien sluit Angela Dorothea Kasner zich ook nog bij hen aan. Zolang, god vergeef me, Balkenende maar achterwege blijft.

Ze rekenden af bij kassa 3, het winkelmeisje opgewekt met kennis van zaken, wist van zijn niet vaderschap als verwekker alles af. De nieuwe Maria glunderde van deze blijde boodschap die tijdens het pinnen werd uitgesproken: eindelijk breekt hij aan, die grote dag!

Ze laadden alles in de achterbak, 't was inmiddels half zeven en reden gedrieën naar hun flatgebouw. Hij; Charlie, zij; Murphy en hun ongeborene; lieve here jezus. De kans een meisje te zijn is daarbij, in deze tijd van emancipatie, niet helemaal uitgesloten.

Over vier jaar speelt het kind in klas 1 op de verder zwarte basisschool en zal leerkansarm lezen. Godallerjezus, wat had Hij anders nog in deze wereld en in petto met dit koude kikkerland?