Uit niets blijkt mijn gelijk.

26 juli 2009

De zonnige zonnecel

Steeds minder rechtlijnig zijn op goed geluk. Beproeven waar de eer behaald kan worden. Gelukkig in de meander te kronkelen. Spugzat zijn van de kanaalvisie die ogenschijnlijk wel wil zijn. De hoop op zegen meer voor lief nemen.Het voor het voetlicht brengen van de razende weggebruikers langs de verdreven grazende rendieren die de kluts kwijt het eeuwige verblijde met ons toekomst beeld. Want wie droom nog van porches berijden in het hiernamaals waar zoveel temeer geluk besloten ligt in deze tijd die afgemeten ons tendeel valt tijdens het opstaan van een nachtwake.

13 juli 2009

Een mooie zomeravond in de rozemarijn

Tussen hiaten van stilte, waar ik nog van vogels weet, bereid Schiphol Lelystad voor op schiphol in de polder.

Alles verstomd om de drie minuten zo rond het vroege avonduur, de klok slaat zeven met het wegsterven van het ene vliegtuig vliegt het andere tuig m'n gehoor al binnen.

Ook nachtelijk vliegen komt meer en meer voor. Men slaapt gemiddelt drie kwartier tussen ver na 12en en half vier. Ze richten de bevolking af op overlast opdat het klagen over geluidshinder vermindert als de hel echt los barst bij het ontwaken van de airport naar de hemel die KLM belooft.

Over mij

Mijn foto
Als ik later dood ben wil ik dichterlijk zijn: Hemelsblauw verdichten in deze lijnen tot nagelwitte strepen. Los weer in de hoogte op vanuit het niets tot onvergankelijk leven. Tot dan toe leef ik me in de regel uit.

Volgers

Blogarchief